Czym jest Hacking the game, czy to metoda?
Co robi osoba ekstrasensytywna?
Jaka powinna być rola operatora sesji widzenia?
Co wspólnego nasze sesje mają z czystym, pozbawionym ingerencji szamanizmem?
Czym jest przypomnienie i odpamiętanie?
Pułapki regresji
Co takiego mają odpamiętać osoby, które przychodzą na sesję do nas? Siebie. To jest kontakt, to jest ponowne połączenie się ze swoją duszą, nie z pośrednikami, nie z żadną ideologią, nie z jakimiś koncepcjami, bo to nie jest tutaj ważne, nawet rozumienie. Ta sesja nie jest po to, by była opowieścią o Matriksie nawet. W sesji nie chodzi o to, żeby mental się jak najwięcej dowiedział. Czasami jest to potrzebne, szczególnie na początku, żeby zrozumieć czemu w takiej rodzinie się urodziłam, czemu to mnie spotkało, dlaczego coś mnie boli. I czasami jest tak, że mental wtedy pozwala iść dalej. I to jest być może dobre na samym początku. Dowiedzenie się tego od siebie, poczucie tego w sobie. Po to, by zacząć pojmować wszystko.
Czy „informacja” może być pułapką dla naszego umysłu?
Dlaczego dusza nie korzysta z codziennego języka w komunikacji?
Czy każdy z nas naprawdę pamięta siebie poza grą?
Dlaczego dusza nie boi się śmierci ciała?
Czy odpowiedź umysłu to zawsze tylko półprawda?
Co naprawdę znaczy „umrzeć” tu i teraz w grze?
Dlaczego tak silnie bronimy się przed wejściem w siebie?
Czy czysta energia duszy potrafi rozpuścić negatywne zapisy?
Czy umysł kiedykolwiek zrozumie język źródłowy?
Jak dusza manifestuje się w sesji?
Dlaczego metoda z góry bywa kolejnym ograniczeniem?
Czego wymaga głębokie „widzenie”?
Jakie konsekwencje niesie silne rozbudzanie ciekawości mentalnej?
Czy wystarczy słowna deklaracja i usunięcie ingerencji, by oczyścić całe życie?
Jakie sygnały świadczą, że jeszcze krążymy w starym programie?
Jak wygląda rozpad sztucznej tożsamości w praktyce?
Czy „słyszenie duszy” to coś więcej niż wewnętrzny dialog?
Dlaczego pewne metody zawsze kończą się w tym samym punkcie?
Czy w naturze duszy jest zmienność?
Dlaczego najmocniejsza część duszy nie schodzi w całości w grę?
Czy identyfikowanie się z każdą emocją jest pułapką?
Jak wygląda dialog z duszą przy wyłączonym umyśle?
Czy kontemplacja oznacza wstrzymanie wszelkiego przepływu myśli?
Czy definicja „wyjścia z Matrixa” może ograniczać wyjście?